‘We moeten hem helaas gaan inperken,’ zei de groepsleidster, met zachte maar dwingende stem. ‘Gaat u maar even ergens anders heen, want dit is niet fijn om te zien.’ Mijn zevenjarige zoon was op dat moment bezig een ijzeren bord … Lees verder →
Met mijn ene hand houd ik de trapleuning vast, in de andere draag ik een gitaar. Voor me loopt Iris, de muziektherapeute van mijn jongste zoon. De deurbel gaat. Ik verstijf. Dan bedenk ik dat het vast mijn oudste zoon … Lees verder →
De ochtenden haat ik het meest. Als in korte tijd een hele reeks handelingen moet worden uitgevoerd; niet door mij, maar door mijn twee zoons. Aankleden, ontbijten, brood smeren, tas inpakken, tandenpoetsen, schoenen aantrekken, plassen, jas aantrekken en wachten op … Lees verder →
Persoonlijk verslag voor Happinez over mijn eerste kennismaking met de Sint Olavsroute
Lees verder →Na een busrit van ruim drie uur van Glasgow naar Fort William, dwars door de Schotse hooglanden, kwamen we in het pikkedonker aan bij ons Bed and Breakfast aan de voet van de Ben Nevis, de hoogste berg van het … Lees verder →
